1 Dum haec ad Gergoviam geruntur,
Convictolitavis Aeduus, cui magistratum adiudicatum a Caesare
demonstravimus, sollicitatus ab Arvernis pecunia cum quibusdam
adulescentibus colloquitur; quorum erat princeps Litaviccus atque eius
fratres, amplissima familia nati adulescentes.
2 Cum his praemium communicat hortaturque, ut se liberos et imperio natos meminerint. 3 Unam esse Aeduorum civitatem, quae certissimam Galliae victoriam distineat; eius auctoritate reliquas contineri; qua traducta locum consistendi Romanis in Gallia non fore. 4 Esse nonnullo se Caesaris beneficio adfectum, sic tamen, ut iustissimam apud eum causam obtinuerit; sed plus communi libertati tribuere. 5 Cur enim potius Aedui de suo iure et de legibus ad Caesarem disceptatorem quam Romani ad Aeduos veniant? 6 Celeriter adulescentibus et oratione magistratus et praemio deductis, cum se vel principes eius consili fore profiterentur, ratio perficiendi quaerebatur, quod civitatem temere ad suscipiendum bellum adduci posse non confidebant. 7 Placuit, ut Litaviccus decem illis milibus, quae Caesari ad bellum mitterentur, praeficeretur atque ea ducenda curaret, fratresque eius ad Caesarem praecurrerent. Reliqua, qua ratione agi placeat, constituunt. |
1 Dum haec ad Gergoviam geruntur, Convictolitavis Aeduus, cui magistratum adiudicatum a Caesare demonstravimus, sollicitatus ab Arvernis pecunia cum quibusdam adulescentibus colloquitur; quorum erat princeps Litaviccus atque eius fratres, amplissima familia nati adulescentes. 2 3 4 5 6 7 |