| 1 Nec minus, quam est pollicitus,
Vercingetorix animo laborabat, ut reliquas civitates adiungeret, atque eas
donis pollicitationibusque alliciebat.
2 Huic rei idoneos homines deligebat, quorum quisque aut oratione subdola aut amicitia facillime capere posset. 3 Qui Avarico expugnato refugerant, armandos vestiendosque curat; 4 simul, ut deminutae copiae redintegrarentur, imperat certum numerum militum civitatibus, quem et quam ante diem in castra adduci velit, sagittariosque omnes, quorum erat permagnus numerus in Gallia, conquiri et ad se mitti iubet. His rebus celeriter id, quod Avarici deperierat, expletur. 5 Interim Teutomatus, Olloviconis filius, rex Nitiobrigum, cuius pater ab senatu nostro amicus erat appellatus, cum magno equitum suorum numero et, quos ex Aquitania conduxerat, ad eum pervenit. |
|
1 Nec minus, quam est pollicitus, Vercingetorix animo laborabat, ut reliquas civitates adiungeret, atque eas donis pollicitationibusque alliciebat. 2 3 4 5 |