CAESAR SERVIENS, BELLUM GALLICUM 4, 7
 
1 Re frumentaria comparata equitibusque delectis iter in ea loca facere coepit, quibus in locis esse Germanos audiebat.

2 A quibus cum paucorum dierum iter abesset, legati ab iis venerunt, quorum haec fuit oratio:

3 Germanos neque priores populo Romano bellum inferre neque tamen recusare, si lacessantur, quin armis contendant, quod Germanorum consuetudo haec sit a maioribus tradita, quicumque bellum inferant, resistere neque deprecari.

4 Haec tamen dicere: venisse invitos, eiectos domo; si suam gratiam Romani velint, posse iis utiles esse amicos; vel sibi agros attribuant vel patiantur eos tenere, quos armis possederint:

5 sese unis Suebis concedere, quibus ne di quidem immortales pares esse possint; reliquum quidem in terris esse neminem, quem non superare possint.

1
   Re frumentaria comparata
   equitibusque delectis
iter in ea loca facere coepit,
   quibus in locis esse Germanos audiebat.

2
  
A quibus cum paucorum dierum iter abesset,
legati ab iis venerunt,
   quorum haec fuit oratio:

3
  
Germanos neque priores populo Romano bellum inferre
   neque tamen recusare,
         si lacessantur,
      quin armis contendant,
      quod Germanorum consuetudo haec sit a maioribus tradita,
         quicumque bellum inferant,
      resistere neque deprecari.

4
  
Haec tamen dicere:
      venisse invitos, eiectos domo;
         si suam gratiam Romani velint,
      posse iis utiles esse amicos;
      vel sibi agros attribuant
      vel patiantur eos tenere,
         quos armis possederint:

5
  
sese unis Suebis concedere,
      quibus ne di quidem immortales pares esse possint;
   reliquum quidem in terris esse neminem,
      quem non superare possint.