CAESAR SERVIENS, BELLUM GALLICUM 1, 45
 
1 Multa a Caesare in eam sententiam dicta sunt, quare negotio desistere non posset: neque suam neque populi Romani consuetudinem pati, ut optime meritos socios desereret, neque se iudicare Galliam potius esse Ariovisti quam populi Romani.

2 Bello superatos esse Arvernos et Rutenos a Q. Fabio Maximo, quibus populus Romanus ignovisset neque in provinciam redegisset neque stipendium imposuisset.

3 Quodsi antiquissimum quodque tempus spectari oporteret, populi Romani iustissimum esse in Gallia imperium; si iudicium senatus observari oporteret, liberam debere esse Galliam, quam bello victam suis legibus uti voluisset.

1
Multa a Caesare in eam sententiam dicta sunt,
   quare negotio desistere non posset:
   neque suam neque populi Romani consuetudinem pati,
      ut optime meritos socios desereret,
   neque se iudicare Galliam potius esse Ariovisti quam populi Romani.

2
   Bello superatos esse Arvernos et Rutenos a Q. Fabio Maximo,
      quibus populus Romanus ignovisset
      neque in provinciam redegisset
      neque stipendium imposuisset.

3
      Quodsi antiquissimum quodque tempus spectari oporteret,
   populi Romani iustissimum esse in Gallia imperium;
      si iudicium senatus observari oporteret,
   liberam debere esse Galliam,
      quam bello victam suis legibus uti voluisset.