|
1 Prima luce, cum summus mons a [Lucio] Labieno
teneretur, ipse ab hostium castris non longius mille et quingentis passibus
abesset neque, ut postea ex captivis comperit, aut ipsius adventus aut Labieni
cognitus esset,
2 Considius equo admisso ad eum accurrit, dicit montem, quem a Labieno occupari voluerit, ab hostibus teneri: id se a Gallicis armis atque insignibus cognovisse. 3 Caesar suas copias in proximum collem subducit, aciem instruit. Labienus, ut erat ei praeceptum a Caesare, ne proelium committeret, nisi ipsius copiae prope hostium castra visae essent, ut undique uno tempore in hostes impetus fieret, monte occupato nostros exspectabat proelioque abstinebat. 4 Multo denique die per exploratores Caesar cognovit et montem a suis teneri et Helvetios castra movisse et Considium timore perterritum, quod non vidisset, pro viso sibi renuntiavisse. 5 Eo die, quo consuerat intervallo, hostes sequitur et milia passuum tria ab eorum castris castra ponit. |
|
1 Prima luce, cum summus mons a [Lucio] Labieno teneretur, ipse ab hostium castris non longius mille et quingentis passibus abesset neque, ut postea ex captivis comperit, aut ipsius adventus aut Labieni cognitus esset, 2 3 4 5 |