1 Caesari cum id nuntiatum esset eos per provincia nostram iter facere conari, maturat ab urbe proficisci et quam maximis potest itineribus in Galliam ulteriorem contendit et ad Genavam pervenit.

2 Provinciae toti quam maximum potest militum numerum imperat (erat omnino in Gallia ulteriore legio una), pontem, qui erat ad Genavam, iubet rescindi.

3 Ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt, legatos ad eum mittunt nobilissimos civitatis, cuius legationis Nammeius et Verucloetius principem locum obtinebant, qui dicerent sibi esse in animo sine ullo maleficio iter per provinciam facere, propterea quod aliud iter haberent nullum: rogare, ut eius voluntate id sibi facere liceat.

4 Caesar, quod memoria tenebat L. Cassium consulem occisum exercitumque eius ab Helvetiis pulsum et sub iugum missum, concedendum non putabat;

5 neque homines inimico animo, data facultate per provinciam itineris faciundi, temperaturos ab iniuria et maleficio existimabat.

6 Tamen, ut spatium intercedere posset, dum milites, quos imperaverat, convenirent, legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum: si quid vellent, ad Id. April. reverterentur.

1   
   Caesari cum id nuntiatum esset
        eos per provincia nostram iter facere conari,
maturat ab urbe proficisci
et quam maximis potest itineribus in Galliam ulteriorem contendit
et ad Genavam pervenit.

2
Provinciae toti quam maximum potest militum numerum imperat
     (erat omnino in Gallia ulteriore legio una),
pontem,
     qui erat ad Genavam,
iubet rescindi.

3    
   Ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt,
legatos ad eum mittunt nobilissimos civitatis,
      cuius legationis Nammeius et Verucloetius principem locum obtinebant,
      qui dicerent
         sibi esse in animo sine ullo maleficio iter per provinciam facere,
            propterea quod aliud iter haberent nullum:
         rogare,
            ut eius voluntate id sibi facere liceat.

4 
Caesar,
      quod memoria tenebat
         L. Cassium consulem occisum
         exercitumque eius ab Helvetiis pulsum et sub iugum missum,
concedendum non putabat;

5 
neque
    homines inimico animo,
         data facultate per provinciam itineris faciundi,
    temperaturos ab iniuria et maleficio
existimabat.

6  
Tamen,
       ut spatium intercedere posset,
          dum milites,
             quos imperaverat,
          convenirent,
legatis respondit
       diem se ad deliberandum sumpturum:
          si quid vellent,
       ad Id. April. reverterentur.